wskazywać

wskazywać
wskazywać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, wskazywaćzuję, wskazywaćzuje, wskazywaćany {{/stl_8}}– wskazać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIa, wskażę, wskaże, wskazywaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'kierować czyjś wzrok, czyjąś uwagę na coś; wykonując odpowiedni gest, pokazywać rzecz, osobę, miejsce, a zwłaszcza położenie czegoś w przestrzeni': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wskazać palcem na coś. Wskazać gościom miejsca na sali. Wskazywał nam, jak tam dojechać. Wskazać drogę na szczyt. Strzałka wskazuje na prawo. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'informować o czymś, wysuwając coś na pierwszy plan': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wskazać środki zaradcze. Raport wskazuje na przyczyny kryzysu w oświacie. Recenzent wskazał niedostatki pracy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być oznaką, świadectwem czegoś, dostarczać informacji o czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zegar wskazuje ósmą rano. Termometr wskazuje 0°C. Dym wskazuje na ogień. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wskazywać — Wskazać komuś drzwi zob. drzwi 5. (Wszystkie) znaki na niebie i ziemi wskazują na coś zob. znak 10 …   Słownik frazeologiczny

  • wskazywać — → wskazać …   Słownik języka polskiego

  • góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… …   Słownik języka polskiego

  • wieść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. wieśćści {{/stl 8}}{{stl 7}} wiadomość o jakimś fakcie, zdarzenie; także: plotka, pogłoska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepokojąca, zła, dobra, tragiczna, smutna wieść. Krążą o kimś jakieś wieści. Nie mieć o kimś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drogowskaz — Służyć komuś za drogowskaz; być dla kogoś drogowskazem «wskazywać komuś drogę postępowania, być dla kogoś wzorem»: Zbrojne wystąpienie getta warszawskiego stało się moralnym drogowskazem dla pozostałej ludności żydowskiej na ziemiach polskich. K …   Słownik frazeologiczny

  • bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

  • dół — m IV, D. dołu, Ms. dole; lm M. doły 1. «otwór, jama wykopana, wyrwana, zaklęsła w ziemi, w nawierzchni, w skale itp.» Głęboki, płytki dół. Dół wapienny. Wykopać dół. ∆ Dół gnilny «podziemny zbiornik do odprowadzania ścieków; szambo» ∆ Dół… …   Słownik języka polskiego

  • drogowskaz — m IV, D. u, Ms. drogowskazzie; lm M. y «słup przydrożny, stawiany najczęściej na skrzyżowaniach dróg i rozstajach, z tabliczkami opatrzonymi napisem informującym o kierunku drogi i odległości od danej miejscowości» ◊ Służyć komuś za drogowskaz,… …   Słownik języka polskiego

  • dyktować — ndk IV, dyktowaćtuję, dyktowaćtujesz, dyktowaćtuj, dyktowaćował, dyktowaćowany 1. «mówić lub czytać głośno jakiś tekst, który jest przez kogoś zapisywany» Dyktować listy. Nauczyciel dyktuje plan lekcji. przen. «radzić, podsuwać, wskazywać,… …   Słownik języka polskiego

  • głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”